ناب ترين شعر زمان
 
تو مرا مي فهمي ...
من تو را مي خواهم
و همين ساده ترين قصه يك انسان است
تو مرا مي خواني
من تو را ناب ترين شعر زمان مي دانم .
و تو هم مي داني
تا ابد در دل من مي ماني

 

هر کجا یاری گرفتم کودن    و هالــــو در آمد                    هرکجا اسبی خریدم بد تر از یابو  در آمد

هر زمان در زیر زلف دلبری  دستی کشیدم                   زان کله گیس  افتاد وکله اش بی مو درآمد

هر کجا خربوزه کردم پاره بد تراز     کدو شد                   هرکه را دوشیزه خواندم عاقبت بانو در آمد

هر کجا قد را علم کردم که با دشمن بجنگم                   دشمنم  بسیار خر زور  وقوی بازو  در آمد

هر کجابا یارگفتم     شرحی ازدرد   دل خود                 خنده زدگفتاعجب   اینهم مزخرف گو درآمد

 

 


خوش جلوه نماید ز تو ای یار، شب، آهنگ
در ظلمت شب نور تو خورشید جهانتاب
از بهر وصالت كنم ای یار، شب آهنگ

آهنگ صدای تو چنان نغمه تار است
بر روی مهت زلف سیه چون شب تار است
هر كس كه ترا دیده، دمی باخته دل را
دل ماند گرو، جان من از دست تو تا، رست

داری چـــه مژه، چه لب، چـــــه گونه
جـــــــانا ز تو دل کنم، چگونه!
گــــویــــا بتـــــو مــــادرت سپـــــرده
هر كس ز تو خواست هر چه، گو نه

آنگه كه سراید غزل عشق، شباهنگ