غرق خون- نمی مرد- بودو-فرهاد- زحسرت       

خواندم- شیرین-افسانه وبه خوابش کردم

  فرخی یزدی

ای رفیق ندانی تاهستم که کیستم          

سراغ آنگه وقت من- نیستم آیی

 شهریار

آزماید روزگار-برضعیفان-جورخودرا                 

دائم برای برمو- تیغ را- زنند- امتحان

 محمد قلی تسلیم

رسم رفاقت را-آموختم زچشم- خویشتن       

به دردآید-که هرعضوی- به جایش دیده می گرید